Tussen de Vlaamse steden bevinden zich nog wel rurale gebieden, maar die worden almaar kleiner. De problematiek van de stedelijke ruimte vinden we niet langer enkel in steden, maar ook in de kernen van grotere dorpen. Architecten en urbanisten inspireren zich aan wat elders in de wereld door vedetten en grote bureaus in hun branche wordt gerealiseerd. Stadsmarketing is een vast gegeven geworden, maar ook dat leidt vaak tot kopieergedrag van andere steden. Recent raken ook heel wat ‘gewone burgers’ actief betrokken bij allerlei stedenbouwkundige projecten, van protestacties tot juridische discussies die soms jarenlang aanslepen.

Dit boek reikt ethische handvatten aan die helpen te bepalen of de overheid (vanuit haar politieke overwegingen), de experts (vanuit hun specialistische kennis en met hun rapporten die vaak vol niet te controleren data staan) of de betrokken burgers (vanuit hun eigen ervaringskennis) in een concreet dossier het gelijk aan hun kant hebben. Ze kunnen helpen voorliggende projecten en voorstellen te evalueren en bij te sturen. In die zin kunnen alle betrokkenen inspiratie opdoen. Daartoe kijkt de auteur van buiten de discipline naar het fenomeen ‘stedelijke ruimte’. En dit vanuit zijn eigen specialisme: de ethische reflectie. Op zoek naar een antwoord op de vraag wat en hoe de inrichting van onze stedelijke ruimte (ethisch) verantwoord maakt.