Książka stanowi wynik badań poświęconych przemianom systemu opieki nad dziećmi w szczególnie trudnej sytuacji życiowej.

Jednym z zadań współczesnego społeczeństwa rozwiniętego jest ochrona jego najsłabszych członków. Poszukiwania instytucjonalnych rozwiązań w tym zakresie powinny prowadzić do ograniczania marginalizacji społecznej, przełamywania barier rozwojowych i edukacyjnych. Tymczasem dzieci objęte pieczą zastępczą często są ofiarami różnie pojmowanych interesów dziecka oraz roli rodziny, co w konsekwencji prowadzi do blokowania ścieżki awansu w strukturze społecznej.

Niniejsza książka stanowi nowy wkład do teorii, ponieważ jej autorzy stworzyli własną klasyfikację funkcji rodziny w odniesieniu do rodzin zastępczych. Zawiera wiele nowych, cennych refleksji na temat elementów blokujących skuteczność polskiego systemu pieczy zastępczej.