登入選單
返回Google圖書搜尋
LOZAN KONFERANSI VE LOZAN BARIŞ ANTLAŞMASI
註釋Mudanya Ateşkes Anlaşması imzalanmış ve artık silahlar susmuştu. Sıra barış için atılacak adımlara gelmişti. Bu, bir barıştan çok bir hesaplaşma idi. Türkiye Büyük Millet Meclisi, bütün Osmanlı tarihinin hesabını vermek gibi ağır bir görevle karşı karşıya bulunacaklardı. Artık tek söz sahibi Ankara'daki Hükümeti idi. Müttefik hükümetlerle başlayan temaslarda ilk gündeme gelen konu görüşmelerin nerede yapılacağı ve ne zaman başlayacağıydı. TBMM Hükümeti daha Mudanya görüşmeleri devam ederken İtilaf devletlerine verdiği bir nota ile barış konferansının İzmir’de toplanmasını teklif etmiştir. Ancak Müttefikler bu teklife sıcak bakmamışlardır. Sonuçta barış konferansının Lozan’da toplanması konusunda fikir birliğine varmışlar ve kararlarını hem Ankara Hükümeti’ne, hem de İstanbul Hükümeti’ne bildirmişlerdir. Bu da yeni bir sorunu ortaya çıkarmıştır. Başkomutan ve Meclis Başkanı Mustafa Kemal Paşa'nın TBMM Hükümetinin tek temsilcisi olduğunu açıklamasına rağmen, İstanbul Hükümeti Sadrazamı Tevfik Paşa, bu yaklaşımı görmezlikten gelmiş ve konferansta izlenecek ortak ilkeleri tespit etmek amacıyla bir telgraf çekmiştir. Bu telgraf Mecliste heyecan ve tepki dalgası yaratmış ve Saltanatın kaldırılması gündeme gelmiştir. 1 Kasım 1922 tarihinde Meclis’te yapılan oylamayla Saltanat kaldırılmış, Osmanlı hanedanının egemenliğine son verilmiş ve Lozan'a sadece TBMM Hükümetinin katılmasının yolu açılmıştır.