ANKARA VE HARUN

Küçük bir lokanta, Ankara'da 

Bahçesinde birkaç gül ağacı

Masada duran tüm dünyam, şimdi

Gelip geçenler

Her birinin aklında bin bir dert, sevinç

Geçip geçip akan insan seli, akan benim oysa

Siyahı, beyazı, sarı benizlisi

Ben ise bin parça

*

Bir parçam Urfa'da, bin parçam Ankara'da

En büyük parçam şimdi Harun'da

Aklım aklımın içinde,

Aklım Harun içinde

Birde ne deyişi, gülmesi, ağlaması

Ben Ankara'da Ankara bende

Dünya bende

Ben Harun'dayım şimdi

Başladı yağmur yavaş yavaş yağmaya

Gözlerimle birlikte ağlamaya

Beni ıslatan yağmur değil aslında

Beni ıslatan, son çaresizliğim

Beni ıslatan, ANKARA