Een testament ofte bekentenis van Abigael Gerbrants Dochter, oudt achthien jaren, die welcke in een groote cranckheyt lach aent root melisoen, sprekende op haer dootbedde dese naebeschreven woorden, hare speelnoots ende jonge maeghden tot Naerden, ... tot leeringhe ende troost der ghedachtenisse naeghelaten, ...
