Doğru söz,

iyi niyet,

güzel üslup

Okul yıllarında insanların zihnine yerleştirilen bir ayrım vardır. İyi, ahlakın; güzel estetiğin konusudur diye anlatır bu ayrımı yapanlar. Doğruyu ise, eğilimine göre din-felsefe-bilim üçlüsünden birine, ikisine ve hepsine atfederler.

Peki, gerçekte iyi olmayan bir doğru, doğru olmayan bir iyilik var mıdır? Doğrusuz bir güzellik, güzellikten mahrum bir doğruluk mümkün müdür?

Sorgulanmayan bir ayrımın peşine düşünce pek sorulmayan bu sorular, bu üçlünün ayrılmaz bir bütün olarak kavranması gereğine yöneltecektir bizi. Doğrular, iyi bir niyetle ve güzel bir biçimde sunulmalıdır meselâ. Ancak o zaman o doğrunun ve doğruluğun hakkını vermekten söz edilebilir.

Bu anlamda bakarsak, Açıkdeniz doğruları yazmaya talip bir dergi ve bu durum onu iyi ve güzeli de içerir bir ahlak ve üsluba mecbur ediyor.

Doğru söz, iyi niyet, güzel üslup ve sunum...

Yürümek istediğimiz yol bu.

Bir şiirinde “Yolu sormuyorum, arkadaş arıyorum” der büyük şair Muhammed İkbal.

Biz de yolu iyi-doğru-güzel olarak belirledik.

Yapamadıklarımız için uyarı ve eleştirilerinize, yapabildiğimiz ölçüde de yol arkadaşlığına ve desteğinize talibiz.

Bekliyoruz...