Fadime Özkan hem yaşadığı ülke, hem de dünyanın farklı coğrafyalarında yaşananları kendine özgü üslubuyla değerlendiriyor.

Medyadan sokaktaki insana, Filistin’den Irak’a, Amerikan yerlilerinden İstanbul’daki seyyar satıcılara bir gazeteci yazarın hayata bakışı.

İsyanları intihara yakın, çünkü ‘kendini imha’ iması taşıyor. Yaşadıkları sokakları, kullandıkları arabaları ateşe veriyor bu çocuklar. Başka türlü fark edilmeyen varlıklarını görünür kılmaya çalışıyorlar. İçinden çıkamadıkları çemberi tutuşturarak kendilerine reva görülen hayatın yaşanmaz, bahşedilen yaşam alanlarının çekilmez olduğunu alevden bir çığlıkla duyuruyorlar. Bakın buradayız diyorlar, buradayız ve hiç memnun değiliz.