İslam dini ortaya koyduğu kurallarla insan haysiyet ve şerefini koruduğu gibi, onun canına, malına ve ırzına yapılacak saldırıları da en büyük günahlardan saymıştır. Bu sebeple de insanları, toplum içinde kargaşalara sebep olacak tüm kötü düşünce ve davranışlardan uzaklaştırmak amacıyla bir takım müeyyideler getirmiştir. Bu gibi cürümleri işleyenlere verilen cezalardaki asıl amaç ise, caydırıcılık olmuştur.

Sosyal yapı içinde insanların huzur ve güven ortamında yaşayabilmeleri için öncelikle can ve mal güvenliğinin sağlanması gerekir. Gerek İslam hukukunda gerekse günümüz hukuk sistemlerinde bu yönde birçok kural ortaya konmuş, buna uymayanlar cezalandırılmıştır. İslam hukukunda, özellikle toplumda fitne çıkaranlar, toplumun can ve mal güvenliğini tehlikeye atanlar hakkında çok ağır müeyyideler yer almıştır. Hırsızlık cürümü de bunlardan birisidir. İslam dininin, bu suçu işleyenler hakkında vermiş olduğu cezanın altında yatan asıl gaye, toplum düzenini korumak, sosyal yapının bozulmasına engel olmak ve fertlerin mal güvenliğini sağlamaktır. Tarihten günümüze bu cezanın ağırlığı konusunda birçok tartışma yapılmıştır. Aslında burada gözden uzak tutulmaması gereken mesele suçluya verilen cezadan ziyade, cezanın caydırıcı olmaması durumunda toplum yapısında meydana gelecek yozlaşmadır.