W treści ekspertyzy odniesiono się do systemów przeciwdziałania przemocy domowej następujących krajów: Dania, Islandia, Hiszpania, Austria, Szwecja, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Czechy. W każdym z opisywanych systemów przeciwdziałania przemocy domowej zachowana jest taka sama struktura, obejmująca omówienie: regulacji prawnych kluczowych dla danego systemu, organizację systemu, koordynację i integrację działań poszczególnych służb, ochronę danych osobowych w kontekście skuteczności podejmowanych działań, formy informacji i wsparcia dla osób doświadczających przemocy, interwencji i zarządzania ryzykiem, ochrony dzieci krzywdzonych, kształcenia profesjonalistów zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy, zastosowaniem mediacji, oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych na sprawcę przemocy, problemów dotychczas nierozwiązanych. Ponadto każdy rozdział kończy zwięzłe podsumowanie oraz wskazanie dobrych praktyk danego systemu. Ostatni rozdział zawiera ocenę wskazanych dobrych praktyk z sugestią ich zastosowania w polskim prawodawstwie.

Opracowanie stanowi bardzo wartościowe poznawczo dzieło. Ze względu na komparatystyczne ujęcie i wskazanie dobrych praktyk do zastosowania w Polsce można ocenić je jako nowatorskie i oryginalne.

Prof. dr hab. Bożena Muchacka,

Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN

Należy podkreślić pozytywny wymiar raportu, który poprzez merytoryczną ocenę prawnoporównawczą ustawodawstwa antyprzemocowego wybranych krajów stwarza warunki dla konstruktywnej wymiany dalszych poglądów w obszarze efektywności oddziaływania ustawodawcy na zjawisko przemocy. […] Stąd też z uznaniem należy przyjąć, że wskazane cele Autorzy raportu osiągnęli, a jego wartość poznawcza, w tym oryginalność zaprezentowanego ujęcia zjawiska przemocy, skutecznie przysłuży się w obszarze przyszłych zmian materialno-procesowych, ukierunkowanych na skuteczną i długofalową ochronę ofiar przemocy.

Prof. dr hab. Helena Pietrzak,

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego