Her sözcük sabah kalkınca, akşama kadar şiir olacağını zannedermiş…”

Kıssası hissesinden, hissesi kıssasından meraklı bu cüm-leyi söylemekten dilimde “tüh” bitti. Bu iması yoğun cümle, heves içerdiği oranda kıymetli, “işin kolayına kaç-ma” açısından ise dertli bir cümledir…

Şiir heves işidir. “Heves” ise “nefes” ile birleşip “heves nefes” bir anlam yolculuğu ile birleştikçe “heveskâr” ol-mak mümkündür…

“Heves” işi şiirler bunlar…

Selim Avni, hevesi içine gizlediği yaralarını, yaraları i-çine gizlediği hevesini tanıştırıyor okurla…

Yöre deyimiyle söylersek “soğlama” şiir bunlar. Yani, toplandıktan sonra dalda kalan ve artık sahibine ait ol-mayan fındıkları tek tek arayıp bulmanın merakı ve he-vesi…

Doğu bilgelerinden Cüneyd Bağdadi, “Aramakla bu-lunmaz ama bulanlar sadece arayanlardır” demişti… Heves edip arayan bulur, diyelim biz de… Yolu âşık ol-sun…

Sezai Sarıoğlu