“Okçuluk insanoğlunun günümüze kadar gelen çok önem-li savaş ve spor olgularındandır. Tarihin değişik devirlerin-den beri ok ve yay; avlanma, savaş teçhizatı, spor gibi çeşitli alanlarda kullanılmıştır. İlk zamanlarda daha basit imal edi-len ok ve yay tarihsel süreç içerisinde ilerlemiş ve gelişmiştir. Ok ve yay hemen hemen her milletin tarihinde temel harb teçhizatı olarak görülebilir.

Türklerin uzun asırlar süren hâkimiyetlerinin şüphesiz en önemli destekçilerinden birisi harb sanatına olan kabiliyet ve buna dair kültürleridir. Bu cümleden olarak ok ve yay bu kültür içinde çok mühim bir yer işgal eder. Göktürk alfabe-sindeki harflerden biri “ko” şeklinde okunan “ok” işaretidir. Türk edebiyatında da ok ve yay çok kullanılan iki terim olarak karşımıza çıkar. Ok sevgilinin kirpikleri ve bakışları yay ise kaşı olarak edebiyatımızda yerini almıştır. Selçuklularda okun başka manaları da vardır. Hukuki bir işaret olarak kul-lanılan ok ve yay Tuğrul Bey’in mektuplarında yer alır. Bağdat seferine çıkıldığında halifeye gönderilen mektupta bu ok ve yay motiflerine yer verilmiştir.”