yöneldiğim duyumlar, duygulanımlardır

doğanın kalbinde bir oluşla kendimi doğurduğum

aynı doğuşu betimlediğim, görünür olanın beşiği şiir

bulanıklığın, karaltıların içindeki görünüm

iç içe geçmiş incecik şiir

“ben”e gömülü direniş çisentileri

akışı devam eden süreç, çokluğa açılan buluşma

kendime baktığım pencere şiir,

içerden bakışlarla genişleyen, dağılan

dilselleşen,

kaçamadığım karşılama, içine kaynadığım trajedi

yeryüzü izlerine şebnem serpintisi bir saçılma, şiir …

Koyu bir anlatılmazlığın çaresizce saçılmış tanecikleri, çare üretmeye teşebbüs etmeleri, sanki kelime kelime büyüyüp, anlaşılmazdan çıkıp koca bir his yüküyle karışık anlam birliğinin hayat bulup, ayaklanıp yürümeleri… Meral’in şiiri büyüyor ve genişliyor ve olgun bir tohumun dünyaları bünyesinde barındıran tümlüğüyle ve tamlığıyla neslini doğuruyor…