登入選單
返回Google圖書搜尋
註釋İnsanoğlunun ilk denetçisi kendisidir. Özünde ve imkânlarını kullanmada kendi ölçülerini bilen insanın, attığı her adımın hesabını doğru yapmadığı takdirde tökezleyeceğinden şüphe yoktur. İki kişi bir araya geldiğinde karşısındakini izlemeye başlayan, aslında kendi hareketlerinin sınırlandığını da fark eder. Kalabalığın artması ise denetimin artması manasına gelir. O yüzden aile, mahalle, şehir, devlet ve daha geniş alanda hayatın güvenli devam ettirilmesinde en önemli etkenlerden biri olan denetim hiçbir zaman gözardı edilmemelidir. Aslında denetim hukukun bir gereğidir. Hukuka uygun olmayan haller denetimle günyüzüne çıkarılır. Bir konuda hukuk normları açıkça tayin edilmemişse, denetimden netice alma imkânı yoktur. Eğer kontrol ile güven birbirine karıştırılırsa denetimin varlığı ortadan kalkar. Güvenin tesisi denetçinin varlığı; tarafsızlığı, toplum vicdanını hukuk çerçevesinden ayırmaması ile sağlanır. İşte bu görevi üstlenince elimize bir çanta verip çantanın içine kanun, kâğıt, kalem koyup bizi bir görevden diğerine diyar diyar gezdirdiler. Biz de bir ilden diğerine severek koştuk. Evrak karıştırdık, çalışanları dinledik, tarttık, düşündük ve kanaatlerimizi ilgililere yazılı sunduk. Uzun yolculuklarda bulduğumuz araca, o da olmazsa ayaklarımıza güvendik. Kalacak yerimizin sağlıklı olmasını ön plana aldık. Yemeği sorun etmemeye gayret ettik. Ailemizin iyi haberlerini alıp dağların arkasına dağ eklemekten korkmadık. Baktığımız konulara insani boyutu elimizden geldiğince katmaya özen gösterdik, elimizden gelen bir şey olmadığında yasa hazırlayanların toplumun güvenliği için gösterdiği yoldan ayrılmadık.