Osmanlı Devleti’nin toplum yapısının gereği yönetimi altındaki tebaayı çeşitli sebeplerden dolayı inançlarına göre gruplandırmıştır. Millet Sistemi olarak tanımlanan bu durum, tüm Osmanlı Devleti döneminde aynı şekilde devam etmemiştir. Osmanlı sonrası Lozan Konferansı’nda, Türk tarafının tüm gayretlerine rağmen gayrimüslimlerin haklarını koruyan maddeler ve kendi hukuklarına tabi olabilmeleri, Antlaşma metninde yer almıştır. Ancak daha sonra gayrimüslim azınlıklar bu haklarından vazgeçerek Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığını tercih etmişlerdir.

Bu çalışmada Türk toplumu içerisinde yer alan bu üç eski ve sayıca fazla olan Rum, Ermeni ve Yahudi cemaatlerinin TBMM’deki temsil durumları ele alınmıştır. Cumhuriyet döneminde TBMM’de bulunan Gayrimüslim temsilcilerin parlamento faaliyetleri değerlendirilmiştir. Tek parti döneminde olduğu gibi çok partili dönemde de Türk milleti adına aday olduklarını beyan eden bu temsilcilerin TBMM’de temsil görevleri sırasında kendi ait oldukları cemaatlerin sorunlarıyla da özel olarak ilgilendikleri tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın birinci bölümünde Osmanlı Devl