Çeviri eyleminin yorumbilimsel bir süreç olduğu hemen her çeviribilimsel çalışmada dile getirilir. Ancak bu ifadeler genellikle bir ya da birkaç cümleyle sınırlı kalır. Alanda, özellikle Türkiye’de1, yorumbilim ve çeviri bağıntısını modern çeviribilim bakış açısıyla ele alan kapsamlı bir çalışmanın eksikliği hissedilmektedir. Eksikliğin en önemli nedeniyse çeviribilimde yorumbilimsel sürecin ‘ne’ olduğuna yönelik yapılan çalışmaların oldukça az sayıda olmasıdır. Yeterli sayıda çalışmanın bulunmamasının birden fazla nedeni olmakla birlikte, çeviribilimcilerin yorumbilimsel çalışmalara yönelmemelerinin başlıca nedenleri şu şekilde sıralanabilir:

1. Yorumbilimin bilim dışı bir söylem olarak görülmesi,

2. Dilbilim ve edebiyat kökenli yorumbilimsel yaklaşımların çeviri eylemini açıklamakta yetersiz kalmaları ve kimi durumlarda kısıtlayıcı olmaları

3. Yorumbilimin çeviri eylemini sadece tek yönüyle ele alıyor olmasıdır.

Sıralanan nedenler ve eksikliklere rağmen çevirmen eyleminde yorumbilimsel bir sürecin içkin bulunduğu birçok çeviri kuramcısı tarafından kabul edilir. Yukarıda belirtilen nedenler göz önünde bulundurulduğunda, son ikisinin haksız birer eleştiri olduğu söylenemez. Ne var ki bahsedilen eksiklikler ancak çalışmalar yapılarak giderilebilecektir. Yorumbilimin çevirinin sadece kısıtlı yönünü ele aldığı doğru bir tespit olmakla beraber, ilgili aşamanın çeviri için büyük önem taşıdığı da göz ardı edilmemelidir. Çeviri eylemi “bütüncül süreç kuramı” (Vermeer, 2003: 241) dâhilinde ele alınmak durumunda olduğu gibi, bu bütüncül sürecin aşamalarındaki detaylar da gözden kaçmamalıdır. Çalışmamızda, normalde bütüncül bir süreç kuramını gerekli kılan çeviri eyleminin anlama sürecindeki detaylarına odaklanmayı ve bu detayları bir büyüteç misali gözler önüne sermeye çalışmaktayız.