Publikacja ta powstała jako rezultat badań nad marginesami społecznymi

miasta Poznania i stanowi całość złożoną z kilkudziesięciu opracowań

pod wspólnym tytułem „Życie na skraju – marginesy społeczne wielkiego

miasta”, proponując szerokie tematycznie spektrum marginalizacji społecznej,

od perspektywy historycznej miasta Poznania, po współczesne problemy

jego mieszkańców, funkcjonujących na marginesach różnych przestrzeni

społecznych miasta.

Zróżnicowany charakter publikacji wynika z międzyśrodowiskowego

charakteru badań, łączącego w jeden zespół zarówno pracowników naukowych

jak i praktyków, wywodzących się z poznańskich instytucji i organizacji

pozarządowych, działających w obszarze społecznego wykluczenia. Potrzeba

stałej wymiany czy dialogu między „światem nauki” i „światem praktyki”

jest powszechnie akceptowana, co nie oznacza, że „teoria” i „praktyka”

mówią tym samym językiem. Jak twierdził Alfred Schütz (1971), każda dziedzina

ma swoją „prowincję znaczeń”, ma swoją grę językową. Istnieje oczywiście

możliwość wymiany między tymi obszarami, co wymaga zabiegów

„tłumaczenia” stosowanych pojęć czy to w języku potocznym czy naukowym.

Stąd mogą się rodzić nieporozumienia między tymi dwoma „światami”.

Często inne wartości, cele czy standardy przyświecają nauce a inne

praktyce, co nie oznacza, że nauka rezygnuje z ambicji bycia „praktyczną” a

praktyka często posługuje się „teoriami” i nie tylko „teoriami życia potocznego”.

Język nauki jest często przetwarzany przez praktykę, teorie przyjmują

postać zasad kierujących działaniami, powstaje coś w rodzaju „technologii

społecznej”. Oczywiście nauka może również rekomendować praktyczne

zmiany a praktyka dostarczać doświadczeń, które mogą być przedmiotem

ewaluacji ze strony nauki, przydatność nauki dla praktyki wyraża

się także poprzez raporty z badań, których wyniki stanowią podstawę wielu

zamieszczonych tu artykułów.