Właściwym celem prawa jest regulowanie życia w tych obszarach, gdzie istotne jest ujednolicenie procedur. Przy wydatkowaniu nie swoich środków finansowych istotnym jest aby ujednolicone procedury obejmowały wszystkich, którzy z tych pieniędzy korzystają. Prawo jest tylko środkiem do uzyskania celu. O jego jakości stanowi zawsze prostota. Wydana książka ma wskazać na praktyczne wykorzystanie prawa w procedurze wyłonienia wykonawcy. Wykonawcy, czyli tego który za wskazaną w ofercie cenę urzeczywistni, czy też zmaterializuje (także w sensie dosłownym) jednoznacznie i wyczerpująco opisaną potrzebę zamawiającego. Wynikiem zastosowania ujednoliconej procedury powinno być wydatkowanie środków finansowych w sposób racjonalny, gospodarny – czy też używając słów zawartych w ustawie o publicznych finansach – w sposób celowy i oszczędny.

Ostatnio wydana przez nas książka (z 2007 roku) nie doczekała się ugruntowanej linii orzeczniczej, bo nie było żadnych możliwości ze względu na szybkość i zakres zmian prawa. Od tekstu jednolitego z 2007 roku (ogłoszonego w Dzienniku Ustaw z dnia 27 listopada 2007 roku) kolejny tekst jednolity jest ogłoszony w Dzienniku Ustaw z 25 czerwca 2010 roku (w tym czasie było 12 zmian ustawy w tym 2 duże nowelizacje - z listopada 2009 roku wprowadzająca 17 zmian i miesiąc później - z grudnia 2009 roku - wprowadzająca kolejne 42 zmiany). I licząc dalej od tego tekstu jednolitego już w 2010 roku była 1 zmiana i kolejne 4 zmiany w 2011 roku, i następne 4 zmiany w 2012 roku i już 3 zmiany w 2013 roku. A zmiany z 2013 roku nie obejmują np. obowiązku wynikającego z art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z dnia 8 stycznia 2013 r., poz. 21), gdzie wprowadzono obowiązkowe kryterium – poza ceną – dla jednostek sektora finansów publicznych. Jest to kryterium ponownego użycia lub przygotowania do ponownego użycia odpadów, o ile ponowne użycie lub przygotowanie do ponownego użycia odpadów jest możliwe.

Czyli jest jak jest, a zostało to co widać. Nie zawsze zmiany prawa, które w teorii za każdym razem mają prawo ulepszyć, ujednolicają zachowania. Można, a nawet należy powtórzyć raz jeszcze: O jakości prawa stanowi jego prostota.

Celem książki jest więc opisanie ścieżek w postępowaniu zamówienia publicznego (głównie 3 tryby – przetarg nieograniczony, zapytanie o cenę i zamówienia z wolnej ręki) dla ułatwienia nowym użytkownikom ustawy Pzp, jak i też osobom o wieloletnim stażu, poruszania się w tym, jakże na dzień dzisiejszy skomplikowanym prawnie tekście.

Celem jest także refleksja, że ustawa Pzp nie jest aspiryną na wszelkie bolączki rynku i nie musi regulować wszelkich stosunków między stronami umowy. Nie musi także zastępować prawa pracy, kodeksu cywilnego, kodeksu karnego czy też szeregu innych ustaw. Komisja przetargowa nie ma być CBA, CBŚ, ABW, Policją czy też wręcz Komisją Śledczą.

Celem książki jest więc próba ujednolicenia procedur zamówień publicznych poprzez propozycję wprowadzenia pojęcia „ścieżki postępowania”. W tym świetle średnioroczne 4 zmiany ustawy Pzp nie będą miały już znaczenia. Tekst ustawy z daty wszczęcia postępowania będzie zawsze podstawą do określonych zachowań „w danym kroku ścieżki”. W procedurze może więc zmienić się forma lub treść dokumentu, jednak nie zmieni się sposób procedowania.

Szczególnie zachęcamy do lektury rozdziału poświęconego pojęciu FIDIC. Został wprowadzony nie tylko dla przybliżenia tego pojęcia, lecz także dla wskazania, że stosowanie ujednoliconych procedur zawsze pomaga. Natomiast ciągłe zmiany utrudniają uzyskanie jednolitej linii orzeczniczej w najprostszych sprawach.

Do autorów: dr inż. Janusz Rybka oraz mgr inż. Krzysztof Błachut - dołączyli tym razem mgr inż. Iwona Rybka oraz mgr inż. Marcin Sługocki.