Bireylerin ebeveynleri ile olan çocukluk dönemi deneyimleri

ve ebeveynlerinin tutumlarının birey üzerindeki etkisi bilinmektedir.

Bu sebeple ebeveyn tutumlarının benliğe, öz değere,

psikolojik rahatsızlıklara, psikolojik iyi oluşa ve kişilik özellikleri

gibi konulara olan etkisi merak uyandırmaktadır (Dirik vd.,

2015). Çocukluk dönemindeki ebeveyn tutumları bireyin ileriki

yaşantısında bireyin davranış, duygu, hayat doyumu ve günlük

yaşantı kalitesini etkilemektedir (Kapıkıran ve ark., 2014). Arrinddell

ve arkadaşları (1999) duygusal sıcaklık, aşırı koruyuculuk

ve reddedicilik olmak üzere 3 tip ebeveyn tutumu bildirmiştir.

Duygusal sıcaklık boyutunda destekleyici, değerli hissettiren

bir ebeveyn görülürken, aşırı koruyucu tipte aşırı kontrolcü ve

endişeli, reddeci tip de ise yargılayıcı bir ebeveyn tipi görülmektedir

(Dirik vd., 2015). Ebeveynleri ve arkadaşları ile sağlıklı ilişkileri

olan bireylerde yüksek yaşam doyumunun yanı sıra düşük

depresyon ve kaygı düzeyi, yüksek umut ve yüksek düzeyde

kendini kontrol edebilme görülmektedir. Kim ve Cain (2008) ise

tam tersi olarak özellikle sağlıklı olmayan şekilde aşırı kontrolcü

ebeveyn tutumlarının bireylerdeki depresyon düzeyleri ile

pozitif yönde ilişkili olduğu vurgulamıştır. Arrinddell ve arkadaşları

(2005) duygusal sıcaklık düzeyinin düşük ve reddedicilik

düzeyinin yüksek olduğu ebeveyn tipine sahip bireylerde düşmanca

tutumlar, sosyal ve psikolojik stres kaynaklarına yıkıcı ve

olumsuz tepki verme, duygusal dengesizlik ve haz bağımlılığı

gibi mizaç ve kişilik özellikleri olduğunu belirtmiştir.