Mevlânâ Hazretleri buyurur:

“Gönlün yitirdiği hikmet kumaşı, gönül ehlinin katında ele geçer.”

“Sen katı bir taş olsan, mermer kesilsen bile, bir gönül ehline ulaştın mı inci olursun.”

“Velîlerin sözleri âb-ı hayatla dolu, saf, dupduru bir ırmak gibidir. Fırsat elde iken ondan kana kana iç de gönlünde mânevî çiçekler, güller açılsın…”