Şeyh Bedreddîn-i Rûmî’nin müridi olan Yėgen Mahmûd adlı bir yazar tarafından kaleme alınan Envâru’l-Kulûb, 15. yüzyılda, Eski Anadolu Türkçesiyle yazılmış mensur bir akâid-nâme örneğidir. Kendisini “’İlm yokdur ma’rifetsüz bir fakîr/Kamu kullardan za’îf hor u hakîr” olarak tanıtan Yėgen Mahmûd, Envâru’l-Kulûb’da açık ve anlaşılır dili sayesinde dinî bilgileri akılda kalıcı bir şekilde sunmaktadır. Eserin içeriğindeki bilgiler yer yer dinî bilgi seviyesi çok yüksek olmayan halka hitap ederken yer yer de münevver kişilere hitap etmektedir. Eserde tevhîd, Kur’ân-ı Kerîm, hurûf-ı mukatta’ât, Hz. Muhammed, iman, namaz, zikir, akıl, nefis, vesile, mürid ve kerâmet bâblarında dinî meseleler, akıcı bir üslupla ve tasavvufî yorumlarla açıklanmıştır.

Bu çalışmada Envâru’l-Kulûb’un metni, dil ve muhteva bakımından incelemesi ve dizinleri sunulmuştur.