Bu tezde Roma'nın cumhuriyet döneminde (İÖ 509-İÖ 27) siyaset ve felsefe ilişkisinin nasıl şekillendiği incelenmektedir. Bu inceleme yarı efsanevi, yarı tarihsel anlatılara dayanan Pythagorasçı öğretinin Roma'daki etkileri ile felsefeye karşı siyasi nitelikli ilk olumsuz tepkilerden, özellikle de Scipio çevresinde felsefenin siyasi açıdan kabulüne ve Cicero bağlamında siyaset ile felsefenin uzlaştırılmasına uzanmaktadır. Bu çerçevede Roma'nın cumhuriyet döneminde ilkin yabancı ve tehlikeli bir unsur olarak görülen felsefenin zamanla Roma'nın siyasi şartlarıyla nasıl uyumlu hale geldiği, siyasi ideallerle birlikte nasıl dönüştüğü, siyasi figürleri nasıl dönüştürdüğü ve en azından bu tür dönüşümlerin nasıl yorumlandığı üzerinde durulmaktadır.

C. Cengiz Çevik