Wetenschap, als een systematische organisatie van waarheden, is intrinsiek goddelijk, omdat alle waarheid voortkomt uit een hogere bron, goddelijk van aard. Wetenschap staat dus niet tegenover religie, maar vult het aan, verenigt kennis en wijsheid, verwijdert zich van misverstanden die misverstanden voortbrengen. Wanneer ze gezuiverd zijn, onthullen beide delen van een groter geheel, gebaseerd op solide fundamentele principes: wetenschap berust op duidelijke axioma's en religie wordt ondersteund door het fundamentele geloof in het bestaan van God. Deze erkenning van gemeenschappelijke fundamenten is cruciaal voor het oplossen van menselijke dilemma's en het bouwen van solide, duurzame systemen.  

Net als wiskunde, dat logische principes volgt, kan religie net zo rationeel als wetenschappelijk zijn, als het goed begrepen wordt. Maar zowel wetenschap en filosofie als religie zijn er niet in geslaagd om blijvende systemen op te bouwen door de aanwezigheid van fouten. De enige echt solide basis is de eeuwige waarheid, die niet verandert, niet corrupt is en onveranderlijk is. Vanuit deze basis worden de systemen die gebouwd worden onverwoestbaar, ondersteund door de oneindige kracht van de waarheid. Menselijke vooruitgang hangt daarom af van het herkennen van deze waarheid en het elimineren van de fouten die de perceptie van de werkelijkheid verstoren.  

De zoektocht naar waarheid vereist een onderzoeksinspanning waarbij solide en betrouwbaar bewijs wordt gezocht om de fundamentele postulaten te ondersteunen. Dit impliceert een toewijding aan diepe reflectie, een uitnodiging voor ieder mens om bij te dragen aan de vooruitgang van de mensheid door de erkenning van de universele waarheid te bevorderen. Bewijs en bewijs, vaak verward, zijn complementaire processen die afhankelijk zijn van de individuele perceptie. Bewijs is de basis, terwijl bewijs het resultaat is van de interpretatie van deze basis, en nauwkeurig onderscheidingsvermogen is essentieel bij het evalueren van deze waarnemingen.  

De waarheid is daarom absoluut, onveranderlijk en universeel en het falen om deze waarheid waar te nemen of te begrijpen veroorzaakt de fouten en vervormingen die door de geschiedenis heen conflicten hebben veroorzaakt. Vragen over rechtvaardigheid, moraliteit en ethiek zijn afhankelijk van het naleven van deze waarheid. Als de mensheid dichter bij deze absolute waarheid komt, kunnen menselijke relaties worden getransformeerd, waardoor fouten worden geëlimineerd en blijvende harmonie wordt gecreëerd. Waarheid, die God is in haar essentie, leidt alle dingen en is eeuwig, ondeelbaar en fundamenteel voor het leven.  

In relatie tot het bestaan wordt begrepen dat God, als de primaire oorzaak van alles, het bestaan zelf is, eeuwig en onveranderlijk. Het leven, als een manifestatie van deze goddelijke essentie, wordt universeel erkend, hoewel het moeilijk is om het volledig te definiëren. Geest, leven, bestaan en substantie zijn één enkele realiteit in God, die zich in de hele schepping manifesteert. Het begrip van God, hoewel onmogelijk volledig, kan verdiept worden door spirituele ervaring, waardoor een steeds intiemere verbinding met de universele waarheid mogelijk wordt.  

In deze context wordt de materialiteit van de wereld in twijfel getrokken. Zintuiglijke waarnemingen, die ons een fysieke werkelijkheid presenteren, worden gezien als beperkt en weerspiegelen niet de werkelijke aard der dingen. Het universum, verre van een verzameling materie te zijn, is een spirituele manifestatie, in essentie goddelijk en eeuwig. Werkelijkheid, in de ware zin, overstijgt materiële verschijning en kan alleen worden waargenomen wanneer zintuiglijke illusies worden overstegen.  

Daarom wordt de zoektocht naar waarheid, naar de essentie van God en naar een begrip van het universum een pad naar bevrijding en volledige realisatie. Inzien dat kwaad en dwaling slechts illusies zijn, dat waarheid onveranderlijk en eeuwig is, en dat materie een onvolmaakte manifestatie van het goddelijke is, zal de mensheid leiden naar genezing en de realisatie van het goddelijk potentieel in elk wezen.  

A.R.Ribeiro. 

Bibliotheek van de Nieuwe Gedachte