De criticus, journalist en schrijver Dr. P.H. Ritter Jr. (1882-1962) groeide in het interbellum uit tot een nationale bekendheid, een fenomeen. Hij publiceerde het ene boek na het andere, sprak iedere zondag voor de AVRO over literatuur, recenseerde wekelijks boeken voor het Utrechtsch Dagblad en reisde het hele land door om colleges en lezingen te geven. In De publieke man worden zijn uiteenlopende werkzaamheden voor het eerst in samenhang bestudeerd en in een cultuurhistorische context geplaatst. Alex Rutten laat zien hoe Ritter en andere bevlogen bemiddelaars met behulp van opkomende media en organisaties een groot publiek probeerden te bereiken en op te voeden. Filmvertoningen, krantenrubrieken, radioprogramma’s en volksuniversiteiten werden aangewend om het volk warm te maken voor goede boeken en waardevolle kennis. In een bewogen tijd waarin veel mensen ter ontspanning graag onderuitzakten in bioscopen, pulpblaadjes lazen en naar opwindende jazzmuziek luisterden, bleek dat geen eenvoudige opgave.