Өөрөөсөө хүнийсэх нь зөвхөн сэтгэл зүйнх биш харин нийгмийнх, тэр тусмаа тогтолцооных. Тиймээс хүнийсэл нь хүний үндсэн хэрэгцээг хангадаггүй нийгмийн тогтолцооноос бий болдог. Хэдийгээр хүн өөрсдөө нийгмээ гардан бүтээсэн ч нийгмээсээ хүнийсгэгдэж, бүтээлийнхээ өмнө хүчин мөхөсдөж, өөрөөсөө ч алсран холджээ. Энэ бүтээлд хамгийн их эшлэгдсэн сэтгэгч бол хүнийслийн талаар социологийн анализийг хамгийн анх хийсэн Карл Маркс мөн. Түүнчлэн Эмил Дюркхайм болон Макс Вебер нарыг цохон тэмдэглэхээс гадна Зигмунд Фройдын онолоор орчин үеийн нийгэм дэх хүнийслийг тайлбарлах боломжтой болсон. Социологичдын хувьд харанхуй бол харин ч гэрэлтдэг. Тэгснээр харанхуйг гэрлээр гийгүүлэх боломж нээгддэг. Энэ гэрэлтэлт хувь хүнд хангалтгүй ба нийгэмд гэрэлтэх ёстой. 

Self-alienation is not only psychological, but also social, especially systemic. Alienation therefore arises from social systems that do not meet basic human needs. Although people themselves created their own society, they were alienated by society, lost power in front of their creation, and became far away from themselves. The thinker most cited in this work is Karl Marx, who first made a sociological analysis of alienation. In addition to emphasizing Emile Durkheim and Max Weber, as well as Sigmund Freud's theory made it possible to analyze alienation in modern society, especially Mongolia. For sociologists, darkness is shined. This opens up the opportunity to illuminate the darkness with light. This light is not enough for the individual, it must shine for society.