"Sen sevgiline ne verebilirsin sanki? Kalbini mi? Pekala, ikincisine?

Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o? Atma be

adaşım, kaç tane kalbin var senin? Hem biliyor musun, bu aptalca bir laftır.

Kalbin olduğu yerde duruyor ve sen onu filana

veya falana veriyorsun... Göğsünü yararak o eti oradan çıkarır

ve sevgilinin önüne atarsan o zaman kalbini vermiş olursun...

Siz sevemezsiniz adaşım, siz şehirde yaşayanlar ve köyde

yaşayanlar; siz, birisine boyun eğen ve birisine emredenler; siz,

birisinden korkan ve birisini tehdit edenler... Siz sevemezsiniz.

Sevmeyi yalnız bizler biliriz... Bizler: Batı rüzgârı kadar

serbest dolaşan (...) Çingeneler..."