登入選單
返回Google圖書搜尋
Felsefi Metinler: Heidegger'le Düşünmek
註釋Hegel felsefe sınırdır diye düşünüyor. Sınırı olumsuzlama, değilleme olarak düşünülmesiyle, yani varoluş ve yok oluş arasındaki bir geçiş, bir kiriş olarak açık düşünülmesiyle, bize varoluşun kendisini duyuran bir olanak sunuyor. Platon'un oyuncul diyalogları da birlik ve çokluk arasındaki geçişte, özdeşlik ve farklılığın bir an için birlikte düşünülmesiyle anlamlı olmaz mı? ''Paramenides''diyaloğunda, kaldığından bahseden cümleler... Bunlar hayatın, yani varoluşun zamansal geçişte, varlıkla hiçlik arasındaki geçişte, kendisini duyuracaklarmış gibi seslendiği, yüzyıllardan bize, öteden-beriye bir uzanış değiller mi? Bu uzanışı düşünmek istersek ki bunu istemek çok insanca bir şey nasıl düşünebiliriz? Bu uzanışı seslenişe açık kalışı, Heidegger'in das Offene kavramındaki gibi düşünmeliyiz... Kulağımızın kirişte, yani geçişte, başlayış ve bitişlere böldüğümüz sınırları aşan bir süreklilik, Heidegger'in zamansal uzanış dediği anlamda düşünmeliyiz. Krişiş, geçiş, Derviş sözcüğünün Farsça kapı eşiği anlamı, bunların hepsi henüz duyulmamış olanı duymaya yaklaşma deneyimleridir...