Onlar hakkımda konuşmaya devam ededursunlar,

benim anlatacak güzel hikâyelerim var.

Denemek, anlamak, özümsemek ve mutlu olmak

üzerine kulağımdan parmak uçlarıma akan yaşanmışlıkları,

şimdiyle çarpıştırma zamanı sanki. İki resim arasındaki

farkı bulmaca gibi olabilir, keyifli.

Anneannemin dedemle erken sayılacak bir yaşta evlenerek

burada yaşamaya başlamasıyla annemin, kuzenlerimin,

benim, kardeşimin büyüdüğü, haliyle ait

olduğumu hissettiğim bu yer için, derin bir bağlılık ve

sevgim var dile getirebileceğim, yazmak isterim.

Ayrıca geçmişi dinledikçe, güven ve sevgi dolu arkadaşlıklara,

muzip iddialara ve yaramaz çocuk hikâyelerine

de ev sahipliği yaptığını fark ettim buranın.

Doğanın sesini buradan dinlemeyi seven birkaç kış

müdavimiyle, kendi halinde, boğazın kuzey koylarından

birinde, yavaş gelişen bir kıyı köyüdür burası.

Yaşlı ve yüksek kavak ve çınarların gölgelendirdiği

akan çeşmeleri ve çamlık mezarlıklarıyla, seferleri bol

balıkçı ve kaptanların yarı yetim çocuklarının, diğer

mahalleli tarafından yetiştirildiği; çocuklarına, delilerine,

ihtiyaç sahiplerine ve doğasıyla hayvanlarına da

sahip çıkan güzel insanlarla doluydu burası. Halen bir

kısmı, iyi ki de hayattalar.