Ey gül devrinden koparılan taze yara, çağlar aştım şehrinden

Kandillerinden damıtılan ecel gömleğiyle düğümlendi dilim

Toplandıkça dağıldığım şehrayin, kırk yamalı kalbimin kilidi

Kırıntılarım kuşlarla cilveleşirken bir arpa boyu yol gidemediğim

Çözülemeyen sırrın imece sarhoşluğunda tek celsedeyim, bambaşka