Safahât, Osmanlı’nın son, Cumhuriyet’in ilk dönemine şahitlik eden, Türk düşünce tarihinin en önemli simalarından, İstiklâl Marşı şairimiz Mehmed Âkif’in 1911-1933 yılları arasında yayımladığı yedi şiir kitabındaki şiirleri bir araya getiren eseridir. 

Yedi cildin birinci kitabı "Safahât” diye anılan başlıksız bir giriş şiiriyle, bu şiir ise "Oku” kelimesiyle başlar. Ayrı bir kitap olarak 1912’de yayımlanan "Süleymâniye Kürsüsünde”, 1002 mısralık tek bir şiirden oluşur. Âkif’in dostu vaiz Abdürreşid İbrahim’in ağzından yazılmıştır ve bütün Safahât’a yayılan İslam birliği idealinin şekillendiği kitaptır. Üçüncü kitap "Hakk’ın Sesleri”, yazıldığı sırada (1913) henüz bitmiş olan Balkan Savaşı’nın acılarıyla yazılmış 10 şiirden oluşur. Sekiz ayet ve bir hadisin açıklamasıyla toplumsal sorunlara çare göstermeye çalışır. İlk defa 1914’te yayımlanmış olan "Fatih Kürsüsünde”, 1692 mısralık tek bir şiirden oluşur. Hakk’ın Sesleri ile aynı konuları işler. İkinci kitapta olduğu gibi tek bir uzun şiirden oluşur. Beşinci kitap "Hatıralar”, 10 şiirden oluşur. Balkan ve I. Dünya Savaşları’nın acı anılarıyla, şairin savaş sırasında yaptığı seyahatlerdeki gözlemleri anlatılır. Altıncı kitap "Âsım”, karşılıklı konuşma şeklinde yazılmış 2292 mısralık tek bir manzum hikâye içerir. "Çanakkale Şehitleri” adıyla meşhur olan şiir, bu eserin sonunda yer alan bir bölümdür. Son kitap "Gölgeler” ise şairin İstiklâl Savaşı yıllarında ve Mısır yıllarında yazdığı 41 şiiri içerir, manzum roman olarak da bilinir. İlk baskısı ayrı bir kitap olarak 1933’te Kahire’de gerçekleşmiştir.

Milli halk kahramanımız Mehmed Âkif’in bu çalışması, Türk milletinin kurtuluş destanı hüviyetinde…