登入選單
返回Google圖書搜尋
Licht onbekend
註釋"Op een bodem / wil ik een tafel maken / en lopen in mijzelf.' Baban Kirkuki laat zich niet licht kisten. Ondanks gemis een overlever, nederig en integer, doet Baban 'Licht onbekend' kond. Het laait onder de huid van zijn gedhicten. Ze dansen lichtvoetig, verhalen van jassen en schoenen, van de wolken die als een zwarte kat op het dak van de dag hangen. Toch blijft de exotische, haast donkere sensualiteit die baban in zijn vorige bundels kenmerkte, steeds om het hoekje loeren, herinneringen die het zand worden in de woestijn van zijn hart. 'Ik ben niet de schreeuw / ik ben de keel' dicht hij, en dat de anderen lawaai zijn. Tijd om stil te worden, muisstil."--Cover