De levens van Robert van Kerkhove, een schilder wiens uitzonderlijkheid enkel geëvenaard wordt door zijn onbeduidendheid, en Lucia Kleermaeckers, een schilderijenrestauratrice die zich te veel vragen stelt bij haar beroep, raken verweven in een parallelle, hooggevoelige werkelijkheid waarin zelfs de kraaien een geheim lijken te hebben. Robert en Lucia wonen in dezelfde benauwde fabrieksstad in het zuiden van de Republiek van de Verenigde Nederlanden, respectievelijk aan het begin van de 20ste en de 21ste eeuw. Ze staan onmachtig en overbelast in het leven, maar allebei hebben ze daar vrede mee. Robert is fatalistisch en aanvaardt alles in zijn bestaan - een kleinburgerlijk leven met drie zussen - als een generale repetitie voor het sterven. Hij voelt zich de oppermachtige toeschouwer van zijn eigen noodlot, een paradox die minstens één van zijn zussen weet te appreciëren. Lucia gelooft wel in maakbaarheid en liefde, al is ze vooralsnog enigszins eenzaam. En ook moe, van die hele freakshow van de liefde. Er gebeurt niet echt iets, bijna niets, maar dat niets verandert wezenlijk van karakter door een onwaarschijnlijk rollenspel in cyberspace, een uitdovend circus en een oprijzende feministische actiegroep.

Amor vincit is het eerste deel van Onarchie, een gotische roman. Over liefde, schilderkunst en maskerade in Aalst. Of over hypersensitiviteit, afbeeldingen en feminisme en de duistere verbanden tussen folklore en activisme. Overwint de liefde tussen blasfemie en vrolijke spiritualiteit, tussen provinciestad en cyberspace, tussen ‘deep fake’ en echt gebeurd, tussen Vastenavond en Aswoensdag en tussen de verflagen?