Συνωµοσιολογική σκέψη δεν σηµαίνει να πιστεύει κανείς στην ύπαρξη συνωµοσιών, που άλλωστε δεν έχουν πάψει ποτέ να υπάρχουν στ’ αλήθεια. Συνωµοσιολογική σκέψη είναι η τάση να βλέπει κανείς παντού συνωµοσίες και να πιστεύει ότι οι συνωµοσίες είναι το κλειδί σε όλα, ή σχεδόν όλα, όσα συµβαίνουν στον κόσµο.

Ο επιφανής Γάλλος φιλόσοφος και ιστορικός των ιδεών Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ αναλύει σ’ αυτό το βιβλίο, µε οξυδέρκεια αλλά και χιούµορ, τις θεωρίες συνωµοσίας που διαδίδονται µέσω της προφορικής παράδοσης, του ίντερνετ, του δηµόσιου διαλόγου, των χολλυγουντιανών ταινιών και της λαϊκιστικής πολιτικής.

Η παγκόσµια ιστορία είναι γεµάτη µε πραγµατικές συνωµοσίες, που πέτυχαν τον στόχο τους ή απέτυχαν παταγωδώς. Είναι όµως επίσης γεµάτη µε υποθετικές ή φανταστικές συνωµοσίες που αποδίδονται σε συγκεκριµένες µειοψηφίες ή στην εξουσία (κυβερνήσεις, µυστικές υπηρεσίες κ.ά.), συνωµοσίες που πιστεύονται ως αληθινές και βέβαιες. Σε έναν κόσµο γεµάτο αβεβαιότητες και φόβους, ο πολλαπλασιασµός των θεωριών συνωµοσίας, καθώς και η γρήγορη διάδοσή τους σε πολύ µεγάλα στρώµατα του πληθυσµού αποτελούν αξιοπρόσεκτο φαινόµενο προς έρευνα και είναι πολλαπλώς ευεργετικό για κάθε δηµοκρατικό πολίτη να κατανοήσει τη λειτουργία τους. Οι θεωρίες συνωµοσίας, όσο παράλογες κι αν είναι, έχουν το πλεονέκτηµα ότι «ερµηνεύουν» τα γεγονότα και παρέχουν µια απλή και συνεκτική εικόνα του κόσµου, στον οποίο τίποτε πια δεν φαίνεται τυχαίο, αλλά όλα, ακόµη και τα πιο τροµακτικά, είναι εξηγήσιµα.