Dzieje arabistyki polskiej w okresie PRL, czyli historia dwóch uniwersyteckich katedr arabistyki: na Uniwersytecie Warszawskim i na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zrekonstruowano historię instytucji w oparciu o materiał źródłowy i poddano analizie procesy modernizacji dydaktyki i badań naukowych oraz podsumowano dorobek. Książka jest pierwszą z trzech publikacji o historii arabistyki polskiej w okresie PRL, dedykowaną dziejom arabistyki jako instytucji (w głównej mierze dwóm uniwersyteckim katedrom arabistyki: na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim). Obejmuje okres grynderski (poprzedzający formalne powstanie placówek), narodziny instytucji i ich rozwój, aż do końca czasów państwa socjalistycznego. Materiał oparto na badaniach źródłowych i rekonstrukcję historii arabistyki wsparto analizą procesów modernizacji dydaktyki i badań naukowych w jej zakresie.

The history of Polish Arabic studies during the Polish People's Republic, i.e. the history of two university departments of Arabic studies: at the University of Warsaw and at the Jagiellonian University. The history of the institution was reconstructed on the basis of the source material and the processes of modernization of teaching and research were analyzed, and the achievements were summarized. The book is the first of three publications on the history of Polish Arabic studies during the Polish People's Republic, dedicated to the history of Arabic studies as an institution (mainly two university departments of Arabic studies: at the Jagiellonian University and the University of Warsaw). It covers the period of the Pioneers (preceding the formal establishment of institutions), the birth of institutions and their development until the end of the socialist state. The material was based on source research and the reconstruction of the history of Arabic studies was supported by the analysis of the modernization processes of didactics and research in its field.